سیاست ریاکارانه امریکا در قبال یارانه ها

طبیعی است که عده ای که از سیاست جدید دولت آقای روحانی در افزایش قیمت بنزین با مشکل روبرو می شوند از این اقدام رضایت نداشته باشند و خواستار توضیح دولت در این ارتباط باشند اما غیر طبیعی است که امریکا و متحدان غربی اش به همراه رسانه های تحت نفوذشان سوار بر موج اعتراضات شوند و با سازماندهی مزدورانشان, فضای مسالمت آمیز اعتراضات را به خشونت و خرابکاری و جنگ های خیابانی تبدیل نمایند.
این رفتار امریکا و متحدان غربی اش چون فرانسه از این جهت غیر طبیعی است که اصولا سیاست های حمایتی در ادبیات سیاسی این دو کشور جایگاهی ندارد و نظام سرمایه داری بر هر دوکشور سلطه دارد و به هیچ وجهی حاضر نیست که به مطالبات مردمی برای حمایت از مردم پاسخ مثبت دهد.
در این ارتباط تظاهرات هفتگی مردم فرانسه موسوم به جلیقه زردها قابل توجه است که اکنون بیش از یکسال است ادامه دارد و ماجرای آن هم از یک خانم راننده شروع شد که برای کاهش قیمت سسرسام آور سوخت در فرانسه کمپینی برگزار کرد و از مردم خواست با حمایت از آن دولت ماکرون را وادار کنند که مرتب قیمت بنزین وگازوئیل را افزایش ندهد.
آنها برای جلب حمایت دولت جلیقه زرد به تن کردند چرا که جلیقه زرد بنابر قانون باید در خودروهای همه فرانسوی‌ها باشد تا وقتی ماشین آنها خراب می‌شود و شرایط اضطراری پیش می‌آید، آن را بر تن کنند و منتظر کمک بمانند. و بنابر این پوشیدن این جلیقه ها این مفهوم را داشت که به سیاست های حمایتی دولت نیاز دارند اما تا کنون پاسخی به آنها داده نشده است.
در امریکا نیز وضعیت به همین منوال است کاهش حمایت از بیمه همگانی در دوره دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا یکی از مثال هایی است که می توان به آن اشاره کرد.
در اقع کشورهایی چون امریکا و فرانسه نه تنها سیاست های حمایتی را برنمی تابند بلکه در برخی مجامع بین المللی چون بانک جهانی یا صندوق بین المللی پول به دیگر کشورها از جمله کشورهای در حال توسعه توصیه می کنند که از این سیاست ها دست بردارند. آنها معتقدند که چنین سیاست هایی مانع توسعه است.
باز غیر طبیعی است که رسانه های غربی نیز در قضیه تحولات چند روز گذشته ایران, رویکرد دوگانه ای از خود در قبال افزایش قیمت بنزین در ایران از خود نشان دادند. آن هم در حالیکه این رسانه ها نیز به سیاست های حمایتی هیچ اعتقادی ندارند و حتی به افرادی که از این حمایت ها برخورداند توهین هم می کنند.
به عنوان مثال روز دوشنبه (چهارم آذر) واشنگتن تایمز نوشت: کشورهایی که به شهروندان خود "اقلام رایگان" می دهند, زمانی که پول تمام شود, با مشکلی واقعی روبرو می شوند و آن موقع, رعایا, شرور و خطرناک می شوند.
آیا با چنین رفتار و چنین ادبیاتی از مقام ها و رسانه های غربی در باره سیاست های حمایتی, می توان دایه دلسوزتر از مادر شدن آنها برای مردم ایران را باور کرد؟ آن هم در حالیکه بخش زیاد افزایش قیمت بنزین در ایران و دیگر مشکلات اقتصادی مردم ناشی از تحریم ها وفشارهای غیر قانونی امریکا و متحدان غربی اش است که به منظور دست برداشتن تهران از حقوقش اعمال می کنند.
در این رویکرد مقام های امریکایی گوی وقاحت را از دیگران ربوده اند بطوریکه مایک پمپئو وزیر امور خارجه امریکا که به صراحت گفته بود که باید به مردم ایران گرسنگی بدهیم تا تسلیم شوند اکنون می گوید در کنار مردم است!