شهیدی که جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی در شوشتر را بهم ریخت

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان خوزستان، شهید محمد رضا موذنی از دوران تحصیل علاقه زیادی به فعالیت‌های فرهنگی و مذهبی داشت و به کمک دوستان خود اقدام به تشکیل گروه‌های نمایش و سرود می‌نمود و نمایش میثم تمار و حجربن عدی و نمایش‌های طنز را کارگردانی و اجرا می‌کرد.

بعد از تبدیل تاریخ هجری شمسی به شاهنشاهی در دوران پهلوی، جشن‌های تحت عنوان ۲ هزار و ۵۰۰ ساله شاهنشاهی از سوی رژیم سابق برگزار می‌شد که در شوشتر این جشن‌ها در میدان ورزشی پشت دبیرستان فردوسی اجرا می‌گردید.

مدرسه‌ای که شهید موذنی در آن درس میخواند، قصد شرکت در این جشن را داشت و با توجه به این که وی استعداد وافری در زمینه هنر و تئاتر داشت، از او برای همکاری دعوت شده بود، اما او حاضر به قبول این موضوع نشد و آن را رد کرد.

سرانجام با اصرار و تهدید به اخراج از مدرسه و مردوی به اجبار نقش کوچکی را پذیرفت و چند جلسه نیز تمرین رفت، روز جشن برنامه‌های متنوعی اجرا شد، تا این که نوبت به گروهی رسید که در صفوف منظم لباس‌های یک رنگ و متحد الشکل به صورت ویژه و هماهنگ با طبل و نواختن شیپور وارد میدان شدند.

در حالی که هر کدام یک تابلو بزرگ در دست داشتند که یک طرف آبی و طرف دیگر قرمز بود، به کمک این تابلو  و هماهنگ با طبل حرکات موزون و نمایشی نیز اجرا می‌کردند، گروه وسط میدان مستقر شده و با صدای طبل تابلو‌ها را بالای سر گرفتند، با ضربه طبل همه تابلو‌ها به رنگ آبی درآمدند، در آن میان یک تابلو هماهنگ نبود، بلکه یک تابلو قرمز رنگ مشخص بود و نظم برنامه را به هم ریخت، مربی گروه سریع اقدام کرد و تذکر داد، این بار تابلو‌ها قرمز شدند و آن وسط یکی آبی شد و به همین شکل چندین بار تکرار شد که با تمسخر تماشاچیان همراه بود.

مربی دیگر بی طاقت شد و فرد خاطی را مورد ضرب و شتم قرار داد و از گروه اخراج کرد، او شهید محمدرضا موذنی بود که پس از پایین آمدن گفت: «من که بهشان گفتم بلد نیستم» لباسهایش را پوشید و رفت  و در آن سن و سال کم حق و باطل را تشخیص داد و به اندازه شرکت در یک نمایش نیز حاضر نبود در ظلم به اسلام شریک باشد.

شهید محمدرضا موذنی اولین شهید خانواده موذنی بود، خاطرات بسیاری از او در دوران دفاع مقدس  به جا مانده است. پس از وی دو برادرش به نام‌های محمد حسین و محمد طاهر نیز راه وی را ادامه دادند.

شهید محمدرضا موذنی در سال ۱۳۶۱ در عملیات والفجر مقدماتی  به شهادت رسید.