«نمی توانم نفس بکشم» به زبان هنر

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما،​ اعتراض همیشه فریاد بیرون آمده از گلو نیست، گاهی رنگ است که خودش را می‌کشد روی دیوار شهر، ​مثلا روی دیوار شهر‌های آمریکا، در اعتراض به سیاست‌های هیئت حاکمه این کشور که بین سیاه و سفید دیوار می‌کشد.
حالا هنرمندان بسیاری در سراسر جهان، با تظاهرات ضد بی عدالتی در آمریکا همراه شده اند. تظاهراتی که آتش خشم آن، حدود یک هفته است، نه فقط در ایالت‌های مختلف آمریکا، بلکه در بسیاری از کشور‌های جهان از آلمان تا فرانسه و از اسپانیا تا مکزیک، خاموش نشده و دودش تا پشت دیوار اتاق ترامپ هم بالا رفته است و می‌تواند در چشم هیئت حاکمه آمریکا هم فرو برود.
حالا اعتراضات در قاب تصویر هم حرفی برای گفتن دارد. قلم تصویرگران کنایه زده به سال‌ها زیر پا شدن حقوق برخی از ملت‌ها زیر چکمه نظامیان آمریکا.

 

در این تصاویر نه فقط هنرمندان، بلکه ورزشکاران هم نژادپرستی و بی عدالتی را محکوم کرده اند.
برخی هم با شعر و موسیقی از «نمی توانم نفس بکشم» قافیه ساخته اند.
جرج فلوید و آن جمله «نمی توانم نفس بکشم» حالا تبدیل به یک گفتمان مشترک در جهان شده است، بین کسانی که شاید زبان مشترک نداشته باشند، اما در اعتراض به سیاست‌های آمریکا، حرف مشترک دارند و این می‌تواند خودش سرآغاز فصلی از تاریخ مقابله با نژاد پرستی و بی عدالتی شود.