نیما از تغییر نمی‌ترسید

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ رضا حاجی آبادی در برنامه «صورت ماه» از شبکه رادیویی گفت وگو، «افسانه» را مهم‌ترین شعر نیما دانست و افزود: برخی دوستان اعلام می‌کنند این شعر حدیث نفسی از نیماست و بخشی از زندگی خود را در این شعر گنجانده است.

این فعال عرصه ترویج کتابخوانی افزود: بسیاری از جوانان ما با شعر افسانه نیما قادر به همذات پنداری هستند و توصیه می‌کنم اگر تمایل دارند با نیما آشنا شوند، با خواندن شعر بلندِ افسانه او شروع کنند!

حاجی آبادی با ذکر بخشی از این شعر گفت: نیما مرد زمانه خود بود و نکته دیگری که از زندگی نیما می‌توان استنباط کرد، این است که نیما از تغییر نمی‌ترسید.

علیرضا سمیعی، شاعر و نویسنده و پژوهشگر ادبیات نیز با ذکر پرسشی مبنی بر چرایی و چگونگی شناخت نیما به عنوان سر منشا تحول ادبی سخنان خود را آغاز کرد.

وی گفت: برخی معتقدند تاریخ فکری ما شعر است و با نگاه به شعر نیما تصور می‌شود یک مرحله جدید تاریخی و فکری برای ما رقم زده است.

سمیعی با بیان اینکه به نظر می‌رسد نیما بسیار افسرده دل و دل شکسته بوده است، افزود: نیما بسیار منزوی بود؛ خاصه در دوه دوم زندگی خود بسیار منزوی می‌نمود.

وی با اشاره به مصداقی از انزوا طلبی نیما، گفت: به نقل از سیمین دانشور آمده است اگر عالیه می‌خواست از شهر برای او کفشی خریداری کند، اندازه پای او را روی کاغذ رسم می‌کرد!

همچنین ایلیا دیانوش، شاعر، دایره اهمیت نیما یوشیج را در شعر و ادب فارسی بسیار گسترده خواند و افزود: نیما فرا‌تر از آنکه در شعر فارسی یک نوپرداز باشد، سردمدار ادبیات مدرن ماست.

وی با اشاره به شکست قالب‌های شعر فارسی در فرم به عنوان اصلی‌ترین وجه شعر نیمایی گفت: وی مصرع‌ها را کوتاه و بلند و قافیه‌ها را شناور کرده و اوزان را تغییر داده است.

دیانوش افزود: کار مهم نیما تغییر نوع نگاه به مقوله شعر است و شعر را از آنچه در هزاران سال موجود بوده، فراتر برده است.

این محقق و منتقد ادبی گفت: در گذشته قالب شعر تکرار شونده بود و شاعر احساسات درونی خود را به صورت وصف الحال ارائه می‌داد، ولی نیما می‌گفت بجای وصف تاثیرات درونی باید به وصف عنصر خارجی روی آوریم.

در ادامه حامد صلاحی، استاد دانشگاه با بیان اینکه علی اسفندیاری با انتخاب نام «نیما یوشیج» علقه خود را به ریشه‌ها نمایان کرده است، گفت: این آمیزه جالب و معما گونه در نوع خود بدیع است.

وی افزود: نیما مردی کوهی ماند و شهری نشد، ولی با این حال با تمام افق‌های باز نسبت داشت و آفاقی را مقابل ادبیات معاصر ما گشود.

صلاحی گفت: نیما هنجار‌ها را شکست و نُرم‌ها را تغییر داد و از طرفی در جایگاهی قرار گرفت که شاعر هزاره‌ها شناخته شد.

این منتقد و پژوهشگر ادبی افزود: شاعری در دهه‌های اخیر شعر ایران (حتی بزرگانی نظیر شاملو، اخوان و دیگران) نیست که از نیما تاثیر نپذیرفته باشند! و نیما بر بامی ایستاده است که هم گذشته را رصد می‌کند و هم بر آیندگان تاثیر دارد.